Dagboek van dienstplichtig soldaat Martien Zilessen uit Groesbeek tijdens zijn verblijf in Nederlands - Indië in de periode 1947 -1950

Martin Zilessen hier poserend met geweer. 

 

14 Februari 1947: Vertrek uit Holland.

s Morgens om 05.00 uur revelje. Om 07.00 uur goed inleveren. 11.00 uur vertrek uit Eindhoven, en ’s middags om half vijf zitten wij op den boot. De stemming is zeer goed. Ik lig hier met 5 Groesbekers bij elkaar. Om 6 uur sloepenrol. (Generaal Huls was aanwezig.).

 

15 Februari 1947:
Om 06.00 uur revelje, 07.00 uur naar de kerk. Half acht de boot vertrekt uit Rotterdam. Het is zeer koud aan dek. 8 uur eten voor de 7 R.I.. Wij passeren de Nieuwe Waterweg, kwart over negen gaan we de zee op, kwart over tien, Holland verdwijnt uit ons oog, rondom alles water. Tien uur inspectie. Het lichtschip Goeree gepasseerd. 11 uur een en al water, we zien af en toe een lichtboei. De klok wordt een uur teruggezet, en van den nacht nog 30 minuten. Ongeveer 2 uur 3 schepen gepasseerd, nog een en al water. Half vijf, heel in de verte kunnen we de Engelse kust zien. Er passeren veel schepen. Half zes, vlak naast het schip ligt de Engelse kust met haar witte krijtrotsen. Kwart over zes het is donker, nu hebben we het mooiste gezicht op Engeland. Ook de Franse kust kun je zien, de vuurtoren van Calais. Nu hebben we een mooi gezicht op Engelse dorpjes met hun lichtjes. De vaandrig verteld ons juist, dat wij vannacht of morgenvroeg, ’t vliegtuigmoederschip Karel Doorman tegen zullen komen.Vijf over negen, wij passeren het laatste stuk van Engeland. Wij zijn nu juist tegenover Bengenes met zijn vuurtoren. (Welterusten).

 

Zondag 16 Februari 1947:

’s Morgens 6 uur alles water, 4 schepen te zien. 7 uur ’t vliegtuigmoederschip den Karel Doorman gepasseerd. Hij gaf seinen met de lamp, en een passagiersschip ligt naast ons. Half tien naar de Hoogmis geweest in het cafetaria. Nog steeds een en al water. ’t Is nu middag, het eten hebben we op, we wachten nu op de Golf van Biscaje. ’s Namiddags 2 uur wij zijn in den Golf van Biscaje.. Het eigenaardige is hier, dat de golven opzij tegen het schip slaan en anders van voren. Half drie is er juist een telegram weggezonden naar Holland. (Alles oke aan boord van de Kota Baroe). Deze nacht wordt de klok weer 20 minuten teruggezet. ’t Is nu zeven uur, we hebben juist ’t eten op rijst met jus en brood met kaas. Buiten zie je nog altijd een en al water, dus nu ga ik maar weer naar bed. (Welterusten).

 

17 Februari 1947:

’s Morgens om 6 uur revelje. Nu kun je merken dat we in de Golf van Biscaje zitten. De golven slaan boven over het schip heen en er zijn al een paar jongens nat. Half acht, de eerste vis gezien, lengte pulsminus 1 meter (zwaardvis ?). De zee is hier zeer rustig zeggen de scheepslui, maar de golven slaan af en toe nog boven over het schip. (Vandaag krijtwitte mik.). Er is vandaag niets te zien geweest, dan water, maar nu kun je heel in de verte twee lichtjes zien. (Welterusten.).

 

Dinsdag 18 Februari 1947:

6 uur bekendmaking prinsesje geboren. Wij zitten op het ogenblik tegenover Spanje. Ik heb al gekeken, maar Sint Nicolaas laat zich niet zien. Kwart voor acht een Portugees vissersschuitje komt langs. 8 uur wij zitten in de buurt van Portugal. Half elf, er zijn heel wazig twee bergen te zien. 11 uur, heel in de verte kun je de kust zien. 2 uur wij varen een goede 1500 meter langs de Portugeesche kust, met haar mooie witte huisjes en hoge bergen tot in de wolken. Om 12 uur zijn wij Lissabon gepasseerd. Half 6 Portugal verdwijnt uit ons oog.

Terug naar het begin

Naar pagina 2