dus 54 jaar gediend, terwijl hem van die bestuurstijd 24 jaar het beheer der penningen was toevertrouwd. Ik zei het al: een knap man. Alleen was er één "schoonheidsfoutje": in de Notulen van 1918 lees ik: "geklaagd wordt over de weinig zindelijke toestand der school." Waarvoor het Hoofd de aansprakelijkheid tegen f 50,-- per jaar op zich heeft genomen. Hij had dit werk blijkbaar toch niet zelf verricht. Laat ik niet te hard van stapel lopen. Dit van stapel lopen moet nog eerst met de school gebeuren. Nu, deze prachtig op tijd klaar gekomen en bestaat zoals ontworpen uit twee lokalen met woning voor het Hoofd er aan vast gebouwd. Er hebben zich 43 leerlingen aangemeld, een aantal dat de verwachtingen van het bestuur overtreft. "En daar nog meer groei wordt verwacht, heeft het bestuur, ik vertel het nu maar meteen, de school het volgende jaar nog met een lokaal vergroot, zodat men verlost is van de last, dat twee onderwijzeressen in dezelfde lokaliteit les moeten geven. De opening Deze was bepaald op 15 april 1912 en zoals ik lees "de ouders der kinderen zullen door den voorzitter van de kansel worden uitgenodigd." "Besloten wordt nog behalve de reeds in de vorige vergadering aangewezen autoriteiten tot bijwoning der plechtigheid uit te nodigen, die personen welk aan de oprichtingskosten hebben bijgedragen. Overigens zullen alle leden der Ned. Herv. Gemeente te Groesbeek welkom zijn. Het is 15 april! Wat zal men met dankbaarheid vervuld zijn! Gelukkig is de openingstoespraak van de voorzitter bewaard gebleven, zodat ik door hier wat uit over te nemen u misschien iets kan overdragen in dit verslag. De gezongen liederen zijn hieronder afgedrukt.
|
Na woorden van diepgevoelde lof en dank aan God en een hartelijk welkom tot de aanwezigen te hebben gesproken, zegt Ds. Muller Massis "het zoo te waarderen, dat de tegenwoordige onderwijswet het gemakkelijk maakt bijzondere scholen op te richten, waarin ieder zijne kinderen naar eigen overtuiging kan doen onderwijzen en opvoeden. Maar, en dit wenschen wij zeer nadrukkelijk hier uit te spreken, nu willen wij den school daarom toch geenszins beschouwd hebben als gericht tegenover die andere, de reeds bestaande, neen, maar als nevens haar. Waarom toch zouden wij wederzijds niet eerbiedigen de godsdienstige overtuiging onzer naasten en dus ook zijne overtuiging op het gebied der opvoeding, zoo die er is. Het zij ieder onzer genoeg, in dezen volkomen vrijheid te hebben tot het volgen van zijn eigen weg. Ja, het blijft waar, dat hoe oprechter en vaster onze godsdienstige overtuiging is, hoe meer wij ook verdraagzaam jegens onze naaste zullen zijn. Het is ons eene behoefte, hier nog eens openlijk den dank van ons bestuur uit te spreken, voor de ruime ondersteuning van zoo verschillende zijden voor onze school ontvangen. Door verscheidene aanzienlijke giften werden wij verblijd, maar ook vele kleinere, ja zelfs zeer geringe, toch getuigende van hartelijke deelneming in deze zaak, deden ons niet minder goed." En na het onderwijzend personeel en de ouders te hebben toegesproken richt de voorzitter zich op kostelijke wijze tot de kinderen. "En gij kinderen zijt voor zeker ook heel blijde, dat gij in de nieuwe school op nieuwe banken zit, en uit nieuwe boekjes zult gaan leren. Zorgt nu maar, dat alles ook netjes en onbeschadigd blijve! Gij zijt maar weinige in getal en de klassen zijn dus klein. Daardoor kunt gij ook des te beter leeren. Maar de eerste voorwaarde om goed te leeren is, volkomen vertrouwen te hebben in uw "meester" en hem ook in alles stipt gehoorzaam te zijn. Vergeet dit vooral niet!" "En aan het einde mijner toespraak gekomen, is het mij een behoefte te besluiten met de bede dat onze God deze school, die door Zijne hulp toto stand kwam in |
)
)