Groesbeek in Vroeger tijden

 

Vroeger was Groesbeek een heel arm dorp. De inwoners moesten van alles bedenken om aan de kost te komen. De rijkdom van de Groesbeekse bossen heeft toen vaak redding gebracht. Hele gezinnen trokken de bossen in om bosbessen te plukken, dode takken te verzamelen die in Nijmegen verkocht werden, of om hei te verzamelen waarvan mandjes gevlochten werden. En dan waren nog de bezembinders die berkenkentwijgen verzamelden om bezems te maken die in de omgeving gretig aftrek vonden. Uiteraard ging men met de koopwaar de boer      

op om deze diep het land in en over de Duitse grens te venten. Gepakt en bezakt met bezems, manden, boenders en paraplu's. Een voordeel was dat het typische Groesbeekse dialect veel weg had van het plat Duits, zodat men zich tot voorbij Keulen verstaanbaar kon maken. Deze hausierders trokken na Pasen in een lange karavaan erop uit om niet eerder dan eind september weer terug te keren. 

Na het sluiten van de grenzen in 1914 ontdekten veel Groesbeekse grensbewoners een nieuwe manier om de portemonnee te spekken. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was er aan Duitse zijde een enorm tekort aan de eerste levensbehoeften ontstaan. Groesbeek sloeg  massaal aan het smokkelen; jong en oud deed mee om alles was los en vast zat - van boter, schnaps, takbak en garen tot paarden en koeien - illegaal de grens over te krijgen. 
Vanuit historisch oogpunt zal de naam Groesbeek voor velen verbonden zijn met de Tweede Wereldoorlog. Op zondag 17 september 1944 daalden duizenden Amerikaanse parachutisten "als sterren uit de hemel" rond Groesbeek neer en was Operatie Market Garden begonnen. De doelstelling van deze operatie was om bruggen bij Eindhoven, Grave, Nijmegen en Arnhem te veroveren op de Duitsers om vervolgens via het IJsselmeer  de Noord-Duitse laagvlakte en het industriële Duitse hart te veroveren. In dat geval zou de Tweede Wereldoorlog voor Kertmis 1944 beëindigd zijn. Dit mislukte. Het nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945, gebouwd op de landingsterreinen  in de vorm van een parachute, verhaalt over deze ingrijpende periode. In de Roll of Honour, een aprate koepelhal van dit museum, staan de namen van de gealieerden die hun leven hebbengen gegeven voor onze vrijheid. 

Op het hoogste punt van de zevenheuvelenweg ligt de Canadese Erebegraafplaats, waar meer dan 2600 Canadese militairen liggen begraven. Hoewel de naam anders suggereert, zijn het niet alleen Canadese soldaten die er hun laatste rustplaats hebben gevonden. Men vindt er ook graven van Britten, Belgen en zelfs van een enkele Rus. Het kerkhof werd in 1947 door koningin Wilhelmina geopend en is Canadees bezit. Nog steeds wordt het kerkhof regelmatig bezocht (door Canadese gasten) om eer te bewijzen aan gesneuvelde familieleden, medestrijders en landgenoten. 

 

Groesbeekse Bosbessenlikeur

Slijterij Borgers

Burg. Ottenhoffstraat 7, 6561 CL Groesbeek, tel. 024-3971201. Vele Groesbekers trokken in vroeger tijden het 'Wald' in om bosbessen te plukken die het gebied zo rijk is. Manden vol lekkere en geneeskrachtige bessen vonden hun weg tot ver in de omstreken. Dit sappige stuk geschiedenis is weer terug. De plaatselijke slijter gaf een bekend likeurmaker opdracht iets met de bosbes te doen. Resultaat: een natuurzuivere bosbessenlikeur en een bosbessendrankje op basis van Wodka. Te verkrijgen bij slijterij Theo Borgers. 

 

Terug naar pagina 8 Pagina (Intro -1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16  )

Naar pagina 10