|
John Hopmans is geboren op 19
oktober 1945. Door de naweeën van de oorlog keerde de familie Hopmans
pas in 1950 terug in Groesbeek. Ze gingen in de noodwoning wonen van
opa en oma Hopmans, deze noodwoning stond destijds in de Groesbeekse
woonkern 'De Horst'. John heeft ongeveer 10 jaar samen met zijn vader
en moeder en andere gezinsleden in de noodwoning op "De
Horst" gewoond. Daarna zijn ze verhuist naar de Gooiseweg John
dacht dat het nummer 25 was, maar helemaal zeker weten doet hij het
niet. John heeft in de Gooiseweg tot augustus 1968 daar gewoond,
daarna is hij geëmigreerd naar Canada. Ondanks John al jarenlang in
Canada woont heeft hij niets dan goede herinneringen aan Groesbeek.
Groesbeek is de mooiste Streek van Nederland aldus John. Wat de beweegredenen waren
waarom John naar Canada is geëmigreerd. John wist als kind al dat dat
hij later meer van de wereld wilde zien dan alleen maar Nederland.Na
een zesjarige verkeringsperiode met Netje Bögels, waar John trouwens
fantastische herinneringen aan heeft kwam de vraag naar voren dat John
graag naar Canada wilde immigreren. Aangezien het toenmalige
vriendinnetje van John Netje Bögels hierover andere gedachten
had scheiden daar hun wegen. Net voordat hij definitief naar Canada
vertrok leerde hij zijn eerste vrouw kennen. Op 29 augustus 1968 kwam
hij met zijn toenmalige vrouw aan in Montreal.Twee dagen na de
aankomst in Canada hadden John en zijn toenmalige vrouw een klein
Appartement gehuurd. Tevens had John toen een baan gevonden in de
bouwvak als timmerman, John was toen pas 22 jaar oud en hij werkte
haast bijna dag en nacht. Na 7 maanden hadden John en zijn toenmalige
vrouw genoeg gespaard voor hun eerste huisje te kopen. Na jaren hard
gewerkt te hebben kwam er voor John rond 1980 geleidelijk aan een
einde aan het glorieus leven in Canada, doordat de hypotheek rentes
van 7 naar 25% gingen werd het toch moeilijk voor John en zijn gezin
om de touwtjes nog bij elkaar te kunnen knopen. Maar John kennende
liet hij niet de moet daardoor zakken, uiteindelijk vertrok het
gezin naar Vancouver om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Hoe
moeilijk die tijd voor John was bleek wel dat het helaas ook niet meer
de relatie van zijn eerste vrouw ging. John vertelde me verder nog dat
hij voor enige jaren in Vancouver een eigen meubelfabriekje had, met
ongeveer 5 of 6 man personeel. Het bedrijf maakte meubels op
bestelling, en ook maakten ze toonkasten voor juweliers winkels en
dergelijke. Later echter werd de concurrentie zo zwaar dat John zijn
fabriekje maar heeft gesloten en is hij gaan werken als uitvoerder
voor een bedrijf dat alle betonnen skeletten bouwde voor al de hoge
flats, in die tijd waren deze gebouwen rond de dertig tot vijfendertig
verdiepingen hoog, dus je moest geen angst van hoogte hebben aldus
John. John heeft dit werk 10 jaar gedaan. John was 52 jaar toen hij
met zijn gezin Vancouver verliet. Daarna kwam hij in Penticton terecht
waar hij nu heden ten dage nog woont. Voor John is er nog één
uitdaging in Canada. John ziet zo langzamerhand uit naar zijn pensioen
en hij hoopt dat hij en zijn vrouw Colleen nog lang in goede
gezondheid mogen blijven, John hoopt dan dat hij nog steeds zijn
werkplaatsje heeft wat hij nu ook al heeft, de wens van John is dan om
het hele jaar allerlei speelgoed te maken en rond de kersttijd het
gemaakte speelgoed te willen doneren aan diverse kinderorganisaties.
John zelf heeft twee kinderen zijn dochter Joyce zij is geboren op 26
mei 1969 en een aangenomen zoon genaamd Al. Tot slot wil ik aan dit
verhaal nog toevoegen dat John binnenkort na 17 jaar weer voet zet op
Groesbeekse bodem. Hij verblijft dan als Canadese gast van 4 juni tot
23 juni 2005 in Groesbeek. Als alles meezit dan kan het bovenstaand
verhaal een mooi vervolg krijgen, want ergens in juni ga ik hem
ontmoeten. John welcome back too Groesbeek. |
)
)
